آیا این دعوا سیاسیت؟
این جنگ، جنگ چیست؟
جنگ احمدی نژاد و موسوی؟
جنگ ایران و آمریکا؟
جنگ تفکر ها؟
جنگ هویت ها؟
منطق و بی منطقی؟
یا ....؟
-خیر
این جنگ دین هاست، جنگ اسلام ناب آمریکایی و اسلام ناب محمدی(ص)، اسلام منافقین* و اسلام مجاهدین، جنگی که در آن خانواده شهید اگر با ما باشند از کتک خوردنشان توسط انقلاب می گوییم و اگر با ما نباشند می شوند دانشجوی سهمیه!
اگر با ما باشند ولی در قلب دشمنان ما مشغول ساز و آواز باشند می شوند افتخار ملی! ولی اگر با ما نباشند و جانشان را برای امنیت ما داده باشند می شوند یک مشت استخوان!
در یکی:
-اگر امریکا بگوید شما خط مقدم ما هستید باز هم فریاد جمهوری ایرانی بلند است!
-مهم نیست نماز جمعه را با کفش بخوانی، اصلا مرد و زن مساویند، میشود مردان شانه به شانه زنان نماز بخوانند دلت پاک باشد.
-اصلا اسلام یعنی حال. اگر روزه برات سخت بود نمی خواد بگیری.
دیگری:
-باید خون بدهی، جانت را بگذاری، حتی اگر بعدها مصادره شوی، بگویند بسیجی واقعی تو بوده ای و رفیقت. دشمنان ولایت فقیه بشوند مدعی پیروی از تو و رفیق شهیدت که جانتان را برای حمایت از ولی فقیه داده اید!
این داستان بوده و هست و خواهد بود...!
---------------------------------------------------------
*منافقین:خوف ترین و مارمولک ترین موجودات به وجود آمده.
وقتی ابوبکر از حضرت علی (علیه السلام) می پرسد که آیا به عنوان فرمانده در جنگ شرکت کنم حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند که از شهر خارج مشو که من از منافقین بیمناکم!
بابا پس منافقین کیان دیگه!!!
چقدر خوف بودن ما نمی دونستیم!!
ببخشید اشتباه شد!
این داش مشتیه کوچمون بود
منافقین نکه خیلی خوفن اون پایین وایستادن که دیده نشن
دلم گرفته
ساعت ۳:۳۳
دلم گرفته
از بی بصیرتی دوستان
از خیانت منافقین
و از همه بیشتر از دست خودم
خدایا
شب ۱۹ مقدرات منو نوشتی
شب ۲۱ تصحیحش کردی
امشب قراره امضا بشه
خودت می دونی!
اگه به من باشه تو جهنمم رام نمیدن
خدایا اگه برم جهنم به همشون می گم که تو رو دوست داشتم!
پس خودت دستمو بگیر
قامت آقا خمیده
موهای آقا سفیده
جوونا کیسه رو از آقا بگیریم!
اصفهان و دوری
جاتون خالی ماه پیش رفته بودم اصفهان.
هشت روز کلاس فشرده داشتیم.
اونجا فهمیدم که چقدر برای ما مشهدی ها دور شدن از مشهد سخته!
با این همه رو سیاهی همیشه حس میکردم آقا مواظب منه
همیشه با خودم این دو بیت شعر رو می خوندم:
آن شب که هوای آسمان دلگیر است
بر قلب مجانین تو بی تاثیر است
قربون آقای غریبم بشم
احساس می کنم که کنارم نشسته است
مردی که چهار گوشه قلبش شکسته است
نفهمیدم، آقا مهمون ما مشهدی هاست، یا ما مهمون آقاییم؟؟؟
این شبها ما رو از دعای خیرتون محروم نکنید!
برای دل خودم نوشتم. شاید یک روز رمزشو برداشتم!!
درود بر کسی که دلهای شیعیانش به واسطه ی غربتش تا روز قیامت شکسته است... ای سرزمین طوس خدا تو را با رحمت خود سیراب کند! ای طوس چه نیکی هایی را در بر گرفته ای، سرزمین تو در دنیا پاک است، زیرا شخص بزرگی در سناباد آرام گرفته و به خاک سپرده شده است، شخصی که شهادت او بر اسلام گران است، او در رحمت خدا غوطه ور گشته است.
فرازی از زیارت جوادیه
زیارت جوادیه را امام جواد(ع) در زیارت امام ابالحسن علی ابن موسی الرضا(ع) خوانده اند.
راستی چرا با این همه زائر و دلسپرده، گفتن امام غریب؟
منم نمی دونستم تا اینکه:
یک روز که رفته بودم حرم دیدم بالا سر حضرت(اگر رو به قبله بایستید سمت راست ضریح رو میگن بالا سر)دونفر دارن با هم دعوا می کنن
تازه بلند بلند به هم فحش می دادن
آخه جلوی حضرت؟!!
هم خیلی شاکی شدم هم جلوی آقا خجالت کشیدم.
بعد که نشستم فکر کردم دیدم هر کدوم از ما یه جوری بی ادبی می کنیم اما مثل اون دوتا بنده خدا متوجه نمیشیم!
چند تا از ما آداب یک زیارت درست رو بلدیم؟
------------------------------------------------------------------
تقدیم به آن که دوستش دارم
زاده و دلباخته مصطفی
سید آل علی مرتضی
بیرق سبز شهدا دست توست
کوکبه روح خدا دست توست
این دل اگر خون شده مجنون توست
دیده دریا زده جیحون توست
باز خسان فتنه به پا کرده اند
با دل خون تو چه ها کرده اند
باز حدیث گل و میخ در است
قصه تنها شدن حیدر است
کوفه مظلوم کش فتنه گر
از سپه عشق ندارد خبر
امت تو امت بی درد نیست
در صف یاران تونامرد نیست
دشمن از این مرحله آگاه نیست
نخل و علی هست ولی چاه نیست
نعره بزن تا که جنون گل کند
در صف یاران تو خون گل کند
تا که ببینند شغالان پیر
هیمنه و غرش وجولان شیر
روح خدا گر دل آرام داشت
دل شده ای چون تو دلارام داشت
توهم توطئه یا توطئه ی توهم
به ما گفتند دچار توهم توطئه شده اید!
اما این خودشان بودند که توطئه توهم را به پیش می بردند.
آجرک الله یا صاحب الزمان(عج)
یا علی جان تربت زهرا کجاست؟
یادگار غربت زهرا کجاست؟
تا ز نورش دیده را روشن کنم
یاد پهلویش نمازم را شکست
فرصت راز و نیازم را شکست
گرچه گشتی بی حرم ای محترم
در دل هر شیعه ای داری حرم
این چه غمی است نهفته در نام تو که بی اختیار دل ها را می شکند و اشک را در پشت پلکها بی قرار می کند و آسمان چشم را بارانی؟!