هو الحبیب

علم دینی یا شعور دینی

 

حاج آقای قرائتی

حاج آقای قرائتی یک از روحانیون موفق در جمهوری اسلامی است و شاید یکی از دلایل موفقیتش زبان ساده و قابل فهم و البته شیرین برای مردم است.

یکی دیگر از خصوصیات حاج آقا رک گویی در مورد خودش است. یکبار در همین برنامه درسهایی از قران پنجشنبه از ایشان شنیدم که می گفتند وقتی از من آخوند سئوالی می پرسند که جوابش را نمی دانم دیگر به فلسفه بافی نمی پردازم. می گویم بسم الله الرحمن الرحیم بنده جواب این سئوال را نمی دانم.

اما بهانه نوشتن این پست حکایت کوتاهی بود که ایشان در این هفته بیان کردند:

"می گفتند به خانه پدر سه شهید دعوت شده بودند و من برای وضو به این پدر گفتم کجا می شود وضو گرفت و ایشان گفتند باید چند پله ای به پایین بروید و آنجا وضو بگیرید . من هم رفتم وضو گرفتم که دیدم این پیرمرد حوله در دست به سختی این پله ها را پایین می آید و حوله را تعارف می کند دستانم را خشک کنم و من هم قبول نکردم  و گفتم حدیث داریم که آب وضو را خشک نکنید که ثوابش سی برابر است. آنگاه پیرمرد گفت در حدیث نیامده است که اگر پیرمردی به سختی دستمالی آورد که خشک کنید دستش را کوتاه نکنید!!!

و این جا بود که من فهمیدم علم دینی دارم ولی شعور دینی نه!

علم دینی با شعور دینی متفاوت است"

به نظرم نکته ی ظریفی را در قالب این مثال کوتاه بیان کردند که می تواند برای ما خیلی درس باشد.

ان شاالله خداوند بر توفیقات ایشان بیفزاید.